Uluslararası koruma başvurusunda bulunan başvuru sahipleri genellikle, yabancı bir ülkede durumlarının belirsizliği göz önünde bulundurulduğunda hassas bir durumdadır. Bununla birlikte, bazı başvuru sahipleri iltica prosedürüne eşit koşullarda katılmalarını sağlamak amacıyla ilave özel desteğe ihtiyaç duyar. Cinsel şiddet yaşamış bir kız çocuğu üniformalı bir erkek sınır muhafızının karşısında güçlükle açık bir şekilde konuşabilir; işkenceye maruz kalmış bir kişi belleğindeki travma etkileri sebebiyle deneyimlerinin ayrıntılarını veremeyebilir veya işitme engelli bir başvuru sahibi dosya çalışanını ve çevirmeni duyamayabilir. Bu sebeple, bahsi geçen başvuru sahipleri vakalarını etkin bir şekilde sunabilmek için daha fazla süre, destek, hizmet ve yardıma ihtiyaç duyabilir.

 

Uluslararası koruma başvurusunda bulunan başvuru sahipleri ile ilişkilerinin ilk aşamalarında sorumlu görevliler ve sürece katılan herkes, olası özel ihtiyaçların farkında olmalıdır. Göstergeler ve özel ihtiyaçlar tespit edildiğinde mümkün olan en kısa sürede kaydedilmeli ve bu bilgi, gerekli garantileri ve desteği sağlamak amacıyla ilgili kurumlara/yetkililere iletilmelidir.

 

Bahsedilmesi gereken bir diğer genel husus ise değiştirilmiş Kabul Koşulları Direktifi kapsamında, tutuklamanın uluslararası koruma elde etmek isteyen kişiler için yalnızca son çare olarak uygulanmasıdır. Bunlar yalnızca, her vakanın bireysel değerlendirmesine bağlı olarak gerekli olduğu kanıtlandığı takdirde ve diğer daha az zorlayıcı alternatif önlemlerin etkin bir şekilde uygulanamadığı hallerde söz konusudur. Özel ihtiyaçları olan kişiler için, tutuklama halinde bu kişilerin özel ihtiyaçlarının karşılanması gerektiği ve akıl sağlıkları dahil sağlık durumlarının ulusal otoriteler için birincil öncelik olması gerektiği hususları da göz önünde bulundurulmalıdır (Değiştirilmiş RCD Madde 11).

 

Yukarıda belirtilen hususlar saklı kalmak koşuluyla, araç özel ihtiyaçları bulunan bir başvuru sahibinin tutuklanması halinde mevcut olması gereken belirli garantileri gözden geçirir.

 

Araç boyunca, özel ihtiyaçları bulunan kişilerin tanımlanmasına ilişkin bilgilerin kaydedilmesi ve iletilmesinin önemi vurgulanmaktadır. Bu süreçte elde edilen bilgilerin mahrem ve/veya gizli nitelikte olabileceği muhakkak belirtilmelidir. 

 

Mahremiyet bir kişinin kişisel meselelerine ve kişisel bilgilerine izinsiz müdahaleye karşı dokunulmazlığı ifade eder (kişisel bilgilerin korunmasına ilişkin yasalar gibi).

 

Gizlilik ise bilgilerin ele alınış biçimini ifade eder. Bilgiler gizli tutulduğunda ve bu yüzden gizli olduğunda, yalnızca ulusal yasada izin verildiği takdirde ve yetkili kuruluşlar ile paylaşılabilir. Paylaşılan bilgilerin kapsamı, yalnızca, ilgili tarafların fonksiyonlarını yerine getirebilmeleri için ihtiyaç duyduğu bilgiler ile sınırlıdır.  Yasada izin verilmediği takdirde, bilginin sahibine bilgileri başka bir kurum ile paylaşabilmesi için birey tarafından rıza verilmesi gerekecektir (örneğin; bir avukat, doktor, psikolog ile paylaşılan özel bilgiler müşterinin/hastanın açık rızası olmadan üçüncü taraflara ifşa edilemez). 

 

Ulusal uygulamaya göre, bilginin kullanılması konusunda mahremiyet ve gizliliğin korunmasına yönelik önlemler yürürlüğe konmalı ve uygulanmalıdır.

 

Sonuçlar elde edildikten sonra bir pdf dosyasında raporu yazdırabilir ya da kaydedebilirsiniz. Yazdırmadan/kaydetmeden önce, vakaya atıfta bulunma ve tanımlama ve/veya destek önlemlerine ilişkin notlar dahil, notlarınızı doğrudan rapora düşebilirsiniz. Girdiğiniz notlar çevrimiçi araçta işlenmez veya kaydedilmez ve müdahalelere karşı korunur. Dosyayı dışa aktardıktan sonra rapor ile birlikte yazdırılacak veya pdf formatında kaydedilecektir.