1. Пред да се донесе одлука од надредената служба, барателот има можност да добие лично сослушување за неговото/нејзиното барање за меѓународна заштита со лице компетентно според националниот закон со цел да се спроведе таквото сослушување. Личните сослушувања во однос на барањето за меѓународна заштита ќе бидат спроведени од службеници од органот. Овој потстав нема да го исклучи членот 42(2)(b).

 

Ако повеќе истовремени барања за меѓународна заштита од голем број граѓани од земја од третиот свет или апартиди оневозможуваат во пракса надредените органи да ги извршат навремено испитувањата за секое барање, земјите-членки може да одредат службеници од други органи што ќе бидат повремено вклучени во спроведувањето на сослушувањата. Во таков случај, службениците од другите органи однапред ќе поминат соодветна обука што ќе ги вклучи деловите наведени во член 6 (4) (а) до (е) од Регулативата (ЕУ) бр. 439/2010. Лицата што ги спроведуваат овие лични сослушувања со барателите според оваа директива исто така ќе се стекнат со потребно општо познавање на проблемите што би можеле да влијаат врз способноста на барателот за изведување на сослушувањето, како што се индикаторите дека барателот можеби претрпел тортура во минатото.

 

Ако барањето за меѓународна заштита е поднесено во име на штитеникот, личното сослушување ќе се изведе со возрасното лице.

 

Земјите-членки во националното законодавство може да ги одредат случаите во кои на малолетното лице ќе му се даде можност за лично сослушување.

 

2. Личното сослушување во однос на барањето нема да се спроведе ако:

 

(а) надлежниот орган може да донесе позитивна одлука во однос на статусот на бегалецот врз основа на расположливи докази; или

 

(б) надлежниот орган смета дека барателот е неподобен или онеспособен да биде сослушан поради околности што се надвор од негова/нејзина контрола. Во случај на сомнеж надлежниот орган ќе се консултира со медицинско лице за да утврди дали состојбата поради која барателот е неподобен или онеспособен за сослушување е привремена или долготрајна.

 

Ако не се спроведе сослушувањето согласно со точка (б) или каде што е применливо, со штитеникот, да се направат соодветни обиди барателот или штитеникот да добие можност да даде дополнителни информации.

 

3. Отсуството на лично сослушување според овој член нема да го спречи надлежниот орган да донесе одлука во врска со меѓународната заштита за барателот.

 

4. Отсуството на лично сослушување што се однесува на став 2(б) нема да влијае врз одлуката на надлежниот орган. Ако не се спроведе сослушувањето согласно со точка (б) или каде што постои можност, со штитеникот, да се направат соодветни обиди барателот или штитеникот да добие можност да даде дополнителни информации.

 

3 Отсуството на лично сослушување според овој член нема да го спречи надлежниот орган да донесе одлука во врска со меѓународната заштита за барателот.

 

5. Без оглед на член 28(1), при донесувањето одлука за меѓународна заштита на барателот, земјите-членки може да го земат предвид фактот дека барателот не се појавил на лично сослушување, освен ако тој или таа имаат причина за тоа.