Согласно националната пракса, може да постојат служби коишто им се на располагање на лица со сериозни заболувања. Тие можат да бидат, на пример, болници, здравствени центри, регионални здравствени центри, аптеки, специјализирани установи, а покрај медицинската помош може да пружаат и психо-социјална поддршка и лекување, итн.