Ostra reakcja na stres (ASD)
Specyficzne zachowania lękowe, które mogą trwać od trzech dni do miesiąca po traumatycznym wydarzeniu.
Na podstawie „Diagnostycznego i statystycznego podręcznika zaburzeń psychicznych”, wyd. V (DSM-5).
Specyficzne zachowania lękowe, które mogą trwać od trzech dni do miesiąca po traumatycznym wydarzeniu.
Na podstawie „Diagnostycznego i statystycznego podręcznika zaburzeń psychicznych”, wyd. V (DSM-5).
trudności napotykane przez daną osobę w wykonywaniu zadania lub czynności.
obywatel(-ka) państwa trzeciego lub bezpaństwowiec w wieku poniżej 18 lat, który(-a) został)-a) faktycznie otoczony(-a) opieką przez osobę dorosłą za niego/nią odpowiedzialną w świetle prawa lub praktyki krajowej danego państwa członkowskiego;
Na podstawie art. 2 lit. e) wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania oraz art. 2 lit. m) wersji przekształconej dyrektywy w sprawie procedur azylowych, w odniesieniu do art. 2 lit. l) wersji przekształconej dyrektywy w sprawie kwalifikowania.
(Dziecko) objęte opieką osoby dorosłej ponoszącej za nie odpowiedzialność z mocy prawa lub na podstawie praktyki danego państwa członkowskiego.
Co wynika z art. 2 lit. e) wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania oraz art. 2 lit. m) wersji przekształconej dyrektywy w sprawie procedur azylowych, w odniesieniu do art. 2 lit. l) wersji przekształconej dyrektywy w sprawie kwalifikowania.
e) „małoletni bez opieki” oznacza małoletniego, który przybywa na terytorium państw członkowskich bez opieki osoby dorosłej, odpowiedzialnej za niego zgodnie z prawem lub z praktyką danego państwa członkowskiego, dopóki nie zostanie on skutecznie objęty opieką takiej osoby; pojęcie to obejmuje również małoletniego, który zostaje pozostawiony bez opieki po przybyciu na terytorium państw członkowskich;
m) „małoletni bez opieki” oznacza małoletniego bez opieki określonego w art. 2 lit. l) dyrektywy 2011/95/UE;
Małoletni bez opieki
Stosując niniejszą dyrektywę, państwa członkowskie powinny w pierwszym rzędzie dążyć do najlepszego zabezpieczenia interesów dziecka zgodnie z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej („Karta”) oraz konwencją Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka z 1989 r. Dokonując oceny najlepszego zabezpieczenia interesów dziecka, państwa członkowskie powinny w szczególności należycie uwzględnić dobrostan i rozwój społeczny małoletniego, w tym również jego środowisko.
Małoletni
2. Przy ocenie, co najlepiej służy zabezpieczeniu interesów dziecka, państwa członkowskie należycie uwzględniają w szczególności następujące czynniki:
1. Organy krajowe biorą pod uwagę przede wszystkim stan zdrowia, w tym stan zdrowia psychicznego, zatrzymanych wnioskodawców, którzy wymagają szczególnej troski.
W przypadku zatrzymania osób wymagających szczególnej troski państwa członkowskie zapewniają regularne monitorowanie oraz odpowiednią pomoc z uwzględnieniem szczególnej sytuacji takich osób, w tym stanu ich zdrowia.