W przypadku wnioskodawców w starszym wieku odpowiedzialny funkcjonariusz może być zmuszony do dokonania różnych praktycznych ustaleń w celu zapewnienia komunikacji z wnioskodawcą (np. zastosowanie dużego druku w materiałach pisemnych, wykorzystanie aparatów słuchowych).
W przypadku niepełnosprawnych wnioskodawców odpowiedzialny funkcjonariusz może być zmuszony do dokonania różnych praktycznych ustaleń w celu zapewnienia komunikacji z wnioskodawcą (np. zapewnienie tłumacza języka migowego, zastosowanie dużego druku w materiałach pisemnych). W przypadku wnioskodawców z upośledzeniem umysłowym, w zależności od stopnia ich upośledzenia, odpowiedzialny funkcjonariusz powinien posługiwać się dostosowanym językiem i stosować powtórzenia lub konieczne może być poświęcenie większej ilości czasu.
W niektórych przypadkach przedstawiciel może być również zaangażowany w przekazywanie informacji dziecku bez opieki.
Zgodnie z praktyką krajową informacje te mogą mieć formę specjalnych ulotek informacyjnych lub innych materiałów (komiksy, materiały wideo itp.). Odpowiedzialny funkcjonariusz powinien zapewnić, aby język był dostosowany do wieku dziecka i jego dojrzałości.
W stosownych przypadkach, biorąc pod uwagę sytuację indywidualną, w tym wiek i dojrzałość dziecka, odpowiedzialny funkcjonariusz powinien dostarczyć informacje na temat procedury azylowej oraz praw i obowiązków dziecka.
Na przykład składająca wniosek kobieta w ciąży mogła wymagać opieki lekarskiej lub urodziła dziecko.
W niektórych przypadkach, ze względu na sytuację osobistą wnioskodawcy, pomiędzy sporządzeniem a złożeniem wniosku może upłynąć dłuższy okres czasu.
Należy wprowadzić praktyczne rozwiązania gwarantujące, że wnioskodawca otrzyma pomoc w dotarciu do miejsca, gdzie złożony ma być wniosek.
Państwa członkowskie zapewniają, aby małoletni miał prawo do wystąpienia z wnioskiem o udzielenie ochrony międzynarodowej w swoim imieniu, jeśli posiada zdolność do czynności prawnych w postępowaniach zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego, albo za pośrednictwem swoich rodziców lub innych dorosłych członków rodziny lub osoby dorosłej odpowiedzialnej za niego zgodnie z prawem lub praktyką danego państwa członkowskiego (art. 7 ust. 3 przekształconej dyrektywy w sprawie procedur azylowych).
Zgoda jest wymagana w momencie składania wniosku albo, najpóźniej, w momencie przeprowadzania przesłuchania osoby dorosłej pozostającej na utrzymaniu wnioskodawcy. Każda pozostająca na utrzymaniu osoba dorosła, przed zwróceniem się do niej o zgodę, jest informowana na osobności o odnośnych konsekwencjach proceduralnych złożenia wniosku w swoim imieniu oraz o przysługującym jej prawie do wystąpienia z odrębnym wnioskiem o udzielenie ochrony międzynarodowej (art. 7 ust. 2 przekształconej dyrektywy w sprawie procedur azylowych).