Wsparcie może być udzielane osobom cierpiącym na poważne choroby, zgodnie z praktyką krajową. Takie wsparcie może być zapewniane na przykład przez szpitale, ośrodki zdrowia, regionalne ośrodki opieki medycznej, apteki, specjalistyczne jednostki i oprócz wsparcia medycznego może obejmować wsparcie psychospołeczne oraz leczenie itp.
Wsparcie może być udzielane ofiarom handlu ludźmi, zgodnie z praktyką krajową. W przypadku gdy istnieją oznaki wskazujące na handel ludźmi należy skierować daną osobę do właściwego organu/organizacji za pośrednictwem krajowego mechanizmu ukierunkowanej pomocy. Ofiarom może być również zapewnione dodatkowe wsparcie, na przykład w formie wsparcia psychospołecznego.
Wsparcie może być udzielane osobom samotnie wychowującym dzieci, zgodnie z praktyką krajową. Wsparcie może obejmować na przykład specjalne programy dla osób samotnie wychowujących dzieci i kursy dla rodziców, jak również opiekę po szkole lub opiekę dzienną.
Wsparcie może być udzielane kobietom w ciąży, zgodnie z praktyką krajową. Będzie ono miało przede wszystkim formę usług medycznych, ale mogą to być też zajęcia w szkole rodzenia, w czasie których matka (i ojciec) uzyskują informacje na temat ciąży i opieki nad dzieckiem.
Wsparcie może być udzielane osobom starszym, zgodnie z praktyką krajową.
Osoby niepełnosprawne mogą korzystać ze wsparcia specjalnego. Zob. praktyka krajowa.
Wsparcie może być udzielane dzieciom zgodnie z praktyką krajową. Takie wsparcie może mieć na przykład formę specjalistycznej opieki społecznej dla dzieci, opieki nad dziećmi, specjalnych programów dla dzieci, placówek opieki nad młodzieżą itp. Dziecko lub jego przedstawiciel powinni mieć zapewnione odpowiednie wsparcie, jeśli jest ono dostępne.
Wsparcie może być udzielane dzieciom zgodnie z praktyką krajową. Takie wsparcie może mieć na przykład formę specjalistycznej opieki społecznej dla dzieci, opieki nad dziećmi, specjalnych programów dla dzieci itp. Dziecko lub towarzysząca mu osoba dorosła powinni mieć zapewnione odpowiednie wsparcie, jeśli jest ono dostępne.
Małoletnim bez opieki oraz ich przedstawicielom udziela się bezpłatnie informacji prawnych i proceduralnych (art. 25 ust. 4 dyrektywy w sprawie procedur azylowych).
W systemie krajowym mogą istnieć specjalne rozwiązania dotyczące pomocy prawnej dla dzieci. W tym przypadku odpowiedzialny funkcjonariusz powinien zapewnić dziecku możliwość skutecznego skorzystania z takiej pomocy prawnej. Zob. praktyka krajowa.