Wszystkie osoby dorosłe muszą mieć możliwość złożenia oddzielnego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej. Jeżeli procedura krajowa umożliwia składanie wniosków w imieniu osób dorosłych pozostających na utrzymaniu wnioskodawcy, należy zapewnić, aby taka osoba dorosła pozostająca na utrzymaniu wnioskodawcy wyraziła świadomą zgodę na złożenie wniosku w jej imieniu.
Należy pamiętać o zasadzie poufności.
Osoby odpowiedzialne za rozpatrywanie wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej powinny być poinformowane o odpowiednich wskaźnikach lub zidentyfikowanych specjalnych potrzebach w celu ich uwzględnienia przy zapewnieniu, aby w trakcie procedury azylowej obowiązywały szczególne gwarancje procesowe.
Inne zainteresowane strony zaangażowane w przyjmowanie i kwaterowanie osób ubiegających się o udzielenie ochrony międzynarodowej oraz odpowiedzialne za ocenę i zaspokajanie potrzeb tych osób powinny otrzymywać informacje dotyczące wszelkich wskaźników specjalnych potrzeb w celu zapewnienia zaspokojenia tych potrzeb.
Zgodnie z praktyką krajową o wskaźnikach tych należy poinformować inne odpowiednie zainteresowane strony.
Ewidencjonowanie wskaźników jest ważne ze względu na zapewnienie zaspokojenia specjalnych potrzeb w trakcie procedury, zarówno pod względem wsparcia w zakresie przyjmowania, jak i gwarancji procesowych. Na tym etapie odpowiedzialny funkcjonariusz mógłby zgromadzić dowody i odnotować wskaźniki dotyczące różnych specjalnych potrzeb.
W przypadku kobiet w ciąży mogą wystąpić powikłania ciążowe, wymagające dodatkowej opieki medycznej lub odpoczynku w łóżku, które mogą mieć wpływ na zdolność wnioskodawcy do uczestniczenia w procedurze azylowej.
Ważne jest regularne monitorowanie potrzeb wnioskodawcy, aby zapewnić ich odpowiednie uwzględnienie, gdyż mogą one ulegać zmianom w trakcie procedury (art. 22 ust. 1 wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania).
Ogólnie rzecz biorąc ofiary tortur, zgwałcenia i innych poważnych form przemocy psychicznej, fizycznej lub seksualnej wymagają szczególnej uwagi i nie należy ich umieszczać w ośrodku detencyjnym. Umieszczenie w ośrodku detencyjnym może pogorszyć objawy urazu psychicznego. Umieszczenie w ośrodku detencyjnym należy stosować tylko w wyjątkowych okolicznościach.
Ogólnie rzecz biorąc osób z zaburzeniami psychicznymi nie powinno się umieszczać w ośrodku detencyjnym. Umieszczenie w ośrodku detencyjnym może pogorszyć objawy zaburzeń psychicznych. Państwa członkowskie zapewniają regularne monitorowanie i odpowiednią pomoc z uwzględnieniem szczególnej sytuacji takich osób, w tym stanu ich zdrowia psychicznego.