Ogólnie rzecz biorąc osób cierpiących na poważne choroby nie powinno się umieszczać w ośrodku detencyjnym. Umieszczenie w ośrodku detencyjnym może pogorszyć stan zdrowia takiej osoby. Państwa członkowskie zapewniają regularne monitorowanie i odpowiednią pomoc z uwzględnieniem szczególnej sytuacji takich osób, w tym stanu ich zdrowia.
Jeżeli specjalne potrzeby nie zostały określone podczas umieszczania danej osoby w ośrodku detencyjnym, należy poddać przeglądowi ocenę danej osoby w świetle nowych specjalnych potrzeb.
Zatrzymanym rodzinom zapewnia się oddzielne pomieszczenia gwarantujące odpowiedni zakres prywatności (art. 11 ust. 4 wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania).
Państwa członkowskie zapewniają umieszczanie zatrzymanych wnioskodawców będących kobietami w oddzielnych pomieszczeniach od wnioskodawców będących mężczyznami, chyba że są oni członkami rodziny i wszystkie zainteresowane osoby wyrażą na to zgodę (art. 11 ust. 5 wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania).
Umieszczenie w ośrodku detencyjnym należy stosować tylko w przypadkach, gdy jest to konieczne, po indywidualnym zbadaniu sprawy oraz jeżeli nie można skutecznie zastosować łagodniejszych środków przymusu. W przypadku osób o specjalnych potrzebach przy rozważaniu ich umieszczenia w ośrodku detencyjnym należy wziąć pod uwagę konieczność zaspokojenia ich specjalnych potrzeb. Organy krajowe biorą pod uwagę przede wszystkim stan zdrowia tych osób (art. 11 ust. 1 wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania).
Dziecku należy zapewnić możliwość kontaktowania się z krewnymi, doradcami prawnymi, osobami reprezentującymi UNHCR i inne odpowiednie organizacje i organy krajowe, międzynarodowe oraz pozarządowe (art. 18 ust. 2 lit. b) wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania).
Jak najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka jest jednym z priorytetów i należy je również poddawać przeglądowi podczas zatrzymania.
W przypadku zatrzymania dzieci bez opieki państwa członkowskie zapewniają, że są one zakwaterowane oddzielnie od dorosłych.
Dzieciom bez opieki zapewnia się w zakresie, w jakim jest to możliwe, zakwaterowanie w placówkach dysponujących personelem i udogodnieniami, które odpowiadają potrzebom osób w ich wieku.
Dzieci bez opieki zatrzymuje się tylko w wyjątkowych okolicznościach (art. 11 ust. 3 wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania). Dokłada się wszelkich starań, aby zatrzymanego małoletniego bez opieki jak najszybciej zwolnić. Dzieci bez opieki nigdy nie zatrzymuje się w więzieniach.