Dziecko ma możliwość uczestniczenia w zajęciach wypoczynkowych, w tym grach i zajęciach rekreacyjnych odpowiednich dla jego wieku, w lokalach znajdujących się na terenie ośrodków przyjęć osób ubiegających się o azyl i w zajęciach na świeżym powietrzu (art. 23 ust. 3 wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania).
Za kwaterowanie dziecka powinno być odpowiednio zlokalizowane, tak aby gwarantować dziecku bezpieczeństwo (art. 23 ust. 2 wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania).
Jak najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka jest jednym z priorytetów i w związku z tym zapewnia się dziecku poziom życia odpowiedni dla jego fizycznego, psychicznego, duchowego, moralnego i społecznego rozwoju (art. 23 ust. 1 wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania).
Podejmując decyzję w sprawie warunków zakwaterowania, należy ze szczególną starannością uwzględnić zasady nadrzędnego interesu dziecka i jedności rodziny (motyw 22 i art. 9 wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania).
W stosownych przypadkach należy postępować zgodnie z krajowym mechanizmem ukierunkowanej pomocy i krajowymi wytycznymi / praktyką krajową.
Dziecko jest z natury swojej bezbronne, więc bardzo ważne jest, aby odpowiedzialny funkcjonariusz był szczególnie wyczulony na wszelkie dodatkowe oznaki potrzeb specjalnych.
Dziecko ma prawo do swobodnego wyrażania swoich poglądów i uwzględniania ich w sprawach, które jego dotyczą, stosownie do jego wieku i stopnia dojrzałości (art. 24 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i art. 12 Konwencji o prawach dziecka).
W ramach całego procesu odpowiedzialny funkcjonariusz prowadzący dziecko powinien oceniać, co najlepiej służy zabezpieczeniu interesów dziecka. Dokonując oceny najlepszego zabezpieczenia interesów dziecka, trzeba w szczególności należycie uwzględnić określone czynniki, takie jak na przykład możliwość połączenia rodziny, dobrostan dziecka i jego rozwój społeczny, szczególnie biorąc pod uwagę pochodzenie dziecka, względy bezpieczeństwa oraz jego zdanie odpowiednio do wieku i dojrzałości dziecka (art. 23 ust.
Przeprowadza się szczegółową ocenę potrzeb w zakresie przyjmowania (tj. zakwaterowania, kształcenia, opieki nad dziećmi, wsparcia, pomocy itp.), biorąc pod uwagę interes dziecka i jego poglądy.
Odpowiedzialny funkcjonariusz powinien przekazać istotne informacje przedstawicielowi, w tym informacje dotyczące praw i obowiązków dziecka.