Jeżeli chodzi o ciążę, istnieje możliwość, że inni członkowie rodziny lub inne osoby związane z wnioskodawcą mogą o niej nie wiedzieć. W przypadku gdy inne osoby, w tym członkowie rodziny, muszą zostać poinformowane o ciąży, odpowiedzialny funkcjonariusz powinien zwrócić się o świadomą zgodę wnioskodawcy.
W stosownych przypadkach należy postępować zgodnie z krajowym mechanizmem ukierunkowanej pomocy i krajowymi wytycznymi / praktyką krajową.
Może mieć również miejsce przypadek, w którym po wszczęciu procedury granicznej/przyśpieszonej ujawniony zostanie fakt handlu ludźmi. W takich przypadkach stosowne może okazać się zwolnienie z procedury granicznej/przyśpieszonej.
Może mieć również miejsce przypadek, w którym po wszczęciu procedury granicznej/przyśpieszonej ujawniona zostanie ciąża. W takich przypadkach stosowne może okazać się zwolnienie z procedury granicznej/przyśpieszonej.
Nie stosuje się procedury granicznej ani procedury prowadzonej w trybie przyspieszonym, o ile w ramach takich procedur nie można zapewnić odpowiedniego wsparcia w odniesieniu do specjalnych potrzeb wnioskodawcy (art. 24 ust. 3 przekształconej dyrektywy w sprawie procedur azylowych).
Procedura azylowa powinna toczyć się zgodnie z praktyką krajową oraz krajowym mechanizmem ukierunkowanej pomocy. Może to oznaczać ustanowienie okresu refleksji, podczas którego procedura azylowa może zostać zawieszona lub ze względu na który może zostać wydłużona.
Zgodnie z praktyką krajową i sytuacją osobistą wnioskodawcy rozpatrzeniu wniosku można nadać priorytet (art. 31 ust. 7 lit. b) wersji przekształconej dyrektywy w sprawie procedur azylowych) lub poświęcić na nie więcej czasu.
Na przykład w niektórych społecznościach kobiety nie są angażowane w sprawy swoich mężów ani informowane o tych sprawach; mogą też nie mieć w zwyczaju dzielić się prywatnymi informacjami z obcymi, zwłaszcza płci przeciwnej. Czynniki te należy uwzględnić, oceniając wiarygodność.
Jeżeli chodzi o kwestie LGBTI, wnioskodawca mógł początkowo nie wskazać w swoim oświadczeniu, że jego wniosek dotyczy orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej. Przyczyną tego może być na przykład fakt, że wnioskodawca pochodzi z kultury, w której tematy te są tabu. Odpowiedzialny funkcjonariusz powinien uwzględnić te czynniki i rozpatrzyć sprawę w oparciu o wszystkie dowody i na tej podstawie podjąć decyzję.
Poczucie wstydu i winy również może stanowić dla wnioskodawcy przeszkodę w opowiadaniu o danym wydarzeniu. Odpowiedzialny funkcjonariusz nie powinien oczekiwać, że wnioskodawca poda szczegóły dotyczące doświadczonej przez niego przemocy, zwłaszcza przemocy seksualnej.