Trauma spowodowana przemocą doświadczoną przez wnioskodawcę może mieć poważny wpływ na procesy pamięciowe, a co za tym idzie na zdolność wnioskodawcy do przypominania sobie informacji na temat wydarzeń z przeszłości. Oświadczenia mogą charakteryzować się brakiem porządku chronologicznego, mogą być niespójne lub sam wnioskodawca może unikać przypominania sobie określonych doświadczeń w ramach mechanizmu obronnego. Odpowiedzialny funkcjonariusz powinien być świadomy tych czynników i uwzględnić je, napotykając sprzeczne informacje lub brak szczegółów w ocenie wiarygodności.

Zaburzenia psychiczne mogą wpływać na jakość i ilość informacji, jakie wnioskodawca chce lub może przekazać. Oświadczenia mogą być fragmentaryczne, niespójne, oderwane od osi czasu, składane nie zgodnie z własną wolą, tylko pod wpływem bodźców zmysłowych. W wyniku określonych zaburzeń psychicznych niektóre oświadczenia mogą być kompletnie oderwane od rzeczywistości. Należy uwzględnić takie czynniki podczas oceny wiarygodności.

Trudności w składaniu zrozumiałych i spójnych oświadczeń mogą wynikać z problemów medycznych wnioskodawcy, a także z powiązanych nałogów (np. przyjmowanie silnych leków, uzależnienie od narkotyków lub alkoholu itd.).

Jeżeli chodzi o handel ludźmi, a zwłaszcza gdy osoba doświadczyła przemocy stanowiącej środek kontroli lub w ramach wykorzystywania, w tym przemocy seksualnej, osoba ta może mieć trudności z przypomnieniem sobie pewnych zdarzeń lub ich chronologicznej kolejności. Osoba taka może nie chcieć podać szczegółów na temat przypadków takiej przemocy z powodu poczucia wstydu i winy lub może nie chcieć podać szczegółowych informacji na temat handlarzy ludźmi ze strachu przed odwetem. Czynniki te należy uwzględnić, oceniając wiarygodność. Nie powinny one wpływać negatywnie na istotne ustalenia.

W niektórych sytuacjach ciąża może wpływać na oświadczenie wnioskodawczyni.  Przykładowo okoliczności związane z zajściem w ciążę mogą stanowić część wniosku o ochronę międzynarodową lub oświadczenia wnioskodawczyni mogą budzić wątpliwości w kwestii wiarygodności, które można wytłumaczyć jej indywidualnymi okolicznościami (pochodzenie kulturowe i społeczne itd.). W takich przypadkach może okazać się, że przesłuchanie należy przeprowadzić w sposób bardziej uwrażliwiony.  

Dalsze wytyczne dotyczące oceny wiarygodności oraz w szczególności uwzględniania możliwego wpływu specjalnych potrzeb, zob. „Praktyczny przewodnik EASO: wytyczne dotyczące oceny dowodów”.

Czynnik dotyczący wieku należy koniecznie uwzględnić, oceniając wiarygodność w przypadku dziecka. Oświadczenia składane przez dziecko mogą być niespójne, zawierać niezrozumiałe wyrażenia lub zdania usłyszane u dorosłych. Wiek jest istotnym czynnikiem zarówno pod względem czasu zdarzenia, którego dziecko doświadczyło, jak i czasu przesłuchania (składania oświadczenia).

Kultura, religia i opinie wnioskodawcy mogą determinować sposób, w jaki wnioskodawca postrzega role społeczne i związki oparte na władzy, a także sposób, w jaki rozumie, interpretuje i przedstawia informacje. Istotne są tu również inne czynniki, takie jak wykształcenie, wiek, język, płeć społeczno-kulturowa lub status społeczny i zwyczaje. 

Badając wiarygodność dowodów potwierdzających fakty, odpowiedzialny funkcjonariusz powinien uwzględnić, że indywidualne okoliczności i specjalne potrzeby wnioskodawcy mogą mieć wpływ na sposób, w jaki wnioskodawca przedstawia dowody. 

Wnioskodawczynie należy informować o wszelkich szczególnych rodzajach dodatkowego wsparcia, które w stosownych przypadkach może być udzielane kobietom.