Wsparcie może być udzielane osobom samotnie wychowującym dzieci, zgodnie z praktyką krajową. Wsparcie może obejmować na przykład specjalne programy dla osób samotnie wychowujących dzieci i kursy dla rodziców, jak również opiekę po szkole lub opiekę dzienną.
Jeżeli o ciąży nie było wiadomo aż do przesłuchania, odpowiedzialny funkcjonariusz powinien zapewnić możliwość skorzystania przez wnioskodawczynię z takiej pomocy prawnej.
Wsparcie może być udzielane kobietom w ciąży, zgodnie z praktyką krajową. Będzie ono miało przede wszystkim formę usług medycznych, ale mogą to być też zajęcia w szkole rodzenia, w czasie których matka (i ojciec) uzyskują informacje na temat ciąży i opieki nad dzieckiem.
Wsparcie może być udzielane osobom starszym, zgodnie z praktyką krajową.
Osoby niepełnosprawne mogą korzystać ze wsparcia specjalnego. Zob. praktyka krajowa.
Dziecko lub jego przedstawiciel powinni mieć zapewnione odpowiednie wsparcie, jeśli jest ono dostępne.
Dziecko lub towarzysząca mu osoba dorosła powinni mieć zapewnione odpowiednie wsparcie, jeśli jest ono dostępne.
Wsparcie może być udzielane dzieciom zgodnie z praktyką krajową. Takie wsparcie może mieć na przykład formę specjalistycznej opieki społecznej dla dzieci, opieki nad dziećmi, specjalnych programów dla dzieci itp.
Jeżeli wnioskodawczyni nie znajduje się już pod opieką służb medycznych, należy przekazać jej informacje lub zapewnić jej opiekę prenatalną zgodnie z praktyką krajową.
Państwa członkowskie zapewniają wnioskodawcom o szczególnych potrzebach w zakresie przyjmowania pomoc medyczną lub inną, w tym, w stosownych przypadkach, odpowiednią opiekę medyczną w zakresie zdrowia psychicznego (art. 19 ust. 2 wersji przekształconej dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania).