Odpowiedzialny funkcjonariusz powinien starać się, aby dziecko nie zostało wystraszone przesłuchaniem i miało stosownie do potrzeb moralne wsparcie i zabezpieczenia. 

(Europejski Trybunał Praw Człowieka, sprawa A, B i C przeciwko Irlandii, orzeczenie z dnia 16 grudnia 2010 r. na wniosek nr 25579/05)

Odpowiedzialny funkcjonariusz nie powinien zadawać jednoznacznie sformułowanych pytań na temat sposobu, w jaki osoby ubiegające się o udzielenie ochrony międzynarodowej żyją ze swoją orientacją seksualną.

Wnioskodawca może pochodzić z kraju, w którym tożsamość płciowa lub orientacja seksualna stanowią tematy tabu, więc może przychodzić mu trudno mówienie o tych sprawach w ogólnym kontekście, nawet jeśli nie mówi się na temat kwestii prześladowań poruszonej w ich wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej.

Odpowiedzialny funkcjonariusz nie powinien oczekiwać od wnioskodawcy pewnych zachowań w trakcie opowiadania o swoich przeżyciach. 

W przypadku osób z upośledzeniem umysłowym, szczególne znaczenie może mieć dostosowanie się do tempa procesów myślowych wnioskodawcy.

W przypadku osób cierpiących na poważną chorobę duże znaczenie może mieć podzielenie przesłuchania na krótsze sesje.

Należy przebieg przesłuchania odpowiednio dostosować i w razie potrzeby uwzględnić dodatkowy czas.

Odpowiedzialny funkcjonariusz może być również zmuszony do dostosowania swojego języka, stosować powtórzenia i wstrzymać się od pośpiechu.

W przypadku wnioskodawców w podeszłym wieku, rozmowa powinna mieć szczególnie kulturalny charakter.