Neni 23(2) i RCD-së së modifikuar
2. Kur Shtetet Anëtare vlerësojnë interesat më të mirë të fëmijës, ato duhet të marrin parasysh sidomos faktorët e mëposhtëm:
2. Kur Shtetet Anëtare vlerësojnë interesat më të mirë të fëmijës, ato duhet të marrin parasysh sidomos faktorët e mëposhtëm:
1. Interesi më i lartë i fëmijës duhet të jetë konsiderata mbizotëruese për Shtetet Anëtare, kur zbatohen dispozitat e kësaj Direktive që u referohen të miturve. Shtetet Anëtare duhet të sigurojnë një standard jetese të mjaftueshëm për zhvillimin fizik, mendor, shpirtëror, moral dhe shoqëror të fëmijës.
Vlerësimi i nevojave të veçanta të pranimit për persona të cenueshëm
1. Me qëllim për të zbatuar Nenin 21 në mënyrë të efektshme, Shtetet Anëtare do të vlerësojnë nëse kërkuesi është një kërkues me nevoja të veçanta të pranimit. Shtetet Anëtare duhet të tregojnë natyrën e nevojave të tilla.
Shtetet Anëtare do të marrin parasysh situatën e veçantë t
(m) "I mitur i pashoqëruar" do të thotë një i mitur i pashoqëruar, ashtu siç përcaktohet në nenin 2(l) të Direktivës 2011/95/EU;
(l) "Fëmij i pashoqëruar": do të thotë një i fëmijë që arrin në territorin e Shteteve Anëtare i pashoqëruar nga një person i rritur përgjegjës për atë në pajtim me ligjin ose praktikën të Shtetit Anëtar në fjalë, për sa kohë që ai ose ajo nuk do të jetë nën kujdesin e efektshëm të një personi të tillë. Kjo përfshin edhe të miturit që janë lënë të pashoqëruar, pasi ata kanë hyrë në territorin e Shteteve Anëtare;
(l) "Fëmij i pashoqëruar": do të thotë një i fëmijë që arrin në territorin e Shteteve Anëtare i pashoqëruar nga një person i rritur përgjegjës për atë në pajtim me ligjin ose praktikën të Shtetit Anëtar në fjalë, për sa kohë që ai ose ajo nuk do të jetë nën kujdesin e efektshëm të një personi të tillë. Kjo përfshin edhe të miturit që janë lënë të pashoqëruar, pasi ata kanë hyrë në territorin e Shteteve Anëtare;
(e) "Fëmijë i pashoqëruar": Do të thotë një i mitur që arrin në territorin e Shteteve Anëtare i pashoqëruar nga një person i rritur përgjegjës për atë në pajtim me ligjin ose praktikën të Shtetit Anëtar në fjalë, për sa kohë që ai ose ajo nuk do të jetë nën kujdesin e efektshëm të një personi të tillë. Kjo përfshin edhe të fëmijën që janë lënë të pashoqëruar, pasi ata kanë hyrë në territorin e Shteteve Anëtare;
2. Shtetet Anëtare do të sigurojnë ndihmën mjekësore të nevojshme dhe forma të tjera të ndihmës, duke përfshirë kujdes shëndetësor-mendor të përshtatshëm, për kërkuesit me nevoja të veçanta të pranimit.